Sevmiyorum Artık Yağmurları...

[LaL]

Ömrümün son demleriymişsin sen anladım tevazuya gerek bırakmadan,yücelmiş duygu
Her gün başlayan üç aylar oldun ömrümde ve YAsabıra dayanan tespihlerde çekilen adın
Susuz kalınan oruçlarda kurudu dudaklar,elif-te…nun-da dilde kelama durdu sabahlar

Bereketiydi yüreğin yağmurlar,mevsiz her dem yağardı kıraç topraklara
Çiğ düşerdi yüreğe sabah buğularında,adı Sen olan serinliğinde yaşama kalkılan
Yağmurları sevmiyorum artık biliyormusun? sadece izlemekle yetiniyorum
Sadece içi ezen sesinde ayak seslerini dinliyorum zamanın,yavaş yavaş akıp giden
Sonradan seline eklenen dibi balçıklaşan gursağı nefessiz bırakan içsizliğinde.

Sevmiyorum artık yüreğimdeki yağmurları,sonradan anladım ki kurumuş topraklar,
Yağmur değdiği zaman yumuşadıkça,suyunu içine aldıkça canı yanıyormuş,acı veriyormuş
Değdiği her damlasında verdiği her serinlikte sonu üşümek olan eylemi gerçekleştiriyormuş
Sevmiyorum artık yağmurları,sadece bakmala yetiniyorum….