.....AFFETMEK SİZİ ÖZGÜR BIRAKACAK.....

[zuzu34]

Hepimiz yüreğimizde büyük acıların izlerini taşıyoruz. İnandıklarımız bizi sırtımızdan vurmuş, aldatmışız, ihanete uğramış, kandırılmışız.


Affedin!
Canımızın acısından gözümüz döner bazen, intikamın o soğuk nefesini hep yanımızda taşırız. Haklıyızdır haklı olmasına ama bu kin en çok kime zarar verir?
Birinden nefret etmek, vücudunuza bulaşan virüs gibidir. Kanser nasıl bedeninizi sinsi sinsi ele geçirirse, nefret de aynı şekilde sarar içinizi; hiç farkına varmazsınız!
Yaşanılan her şey zaman içinde acısını hafifletecektir. Yaşadıklarınızı içinizde büyütmek yerine, soğumasına izin vermek ve hayatı yakalamak gerekir.
Aldatan kocanızı, size yalan söyleyen sevgilinizi, evliliğinizi bitiren kayınvalidenizi, eve getireceği parayı kumarda yiyen babanızı, eski sevgilinizle birlikte olan en yakın arkadaşınızı, vakti geldiğinde herkesi affedin.
Olaylar anında elbette sinirleriniz tepenize çıkacak, ondan nefret edeceksiniz. Küfür edecek, bağıracak, kızacaksınız. Bunlar insani tepkiler! Ancak aradan aylar, yıllar geçtikten sonra hala o insana karşı içinizde şiddetli bir nefret ve öfke barındırmak, sizden başka kimseye zarar vermeyecektir.
Affedin! Affedin ve yüreğinizdeki bu yükten kurtulun. Size kötülük yapmış her kim varsa, evrene yollayın gitsin. Yüreğinizde kötülük tohumlarını yeşerten insanlara karşı hiçbir duygu barındırmayın.
Yaşanılan her şey insan için, insana dair, insana ait! Bunu hangi insan yapar diye şaşırarak sorduğumuz şeyleri bile yapanlar insan. O zaman bilmeliyiz ki; yaşadığımız bütün kötü ve üzücü olaylara rağmen, içimizde nefret taşımak bizi hep daha aşağıya çekecektir.
Affedin ve evrenin işleyen adaletine teslim edin. Bırakın hayat ona derslerini bildiği gibi öğretsin. Siz bu olaydan doğru dersi aldınız mı bunu düşünün. Affetmek onlara bir şey yapmayacak, tıpkı öfkenizi içinizde bilemenizin de size bir yararı olmadığı gibi ama sizi özgür bırakacak.
Candan Ünal