" Seni "sensizlikte" bile sevdim "

[baharesin]

Her gece,
İşgaline uğradığım yalnızlıklarda
Sevdim o umut dolu gözlerini.
Boğazımda gecirilmiş soğuk iplere
Ayaklarımda paslanmış zincirlere
Aldırış etmeden,
Her soluğumda gülüşlerini sevdim.

Dili olmayan yüreğimin,
Hüznü hic solmayan gözlerimin,
Tek umudu olarak
Yüreğindeki baharları sevdim...
İçimde büyüyen ırmaklara
Acılarını verip
Gözlerindeki ışıklarda ısınmayı sevdim.

Kesik kesik öksürmelerime inat
Soluğuma cizilen kısa ömre inat
Yüreğimin haritasındaki
Gülüşlerinin sıcaklığını sevdim.

Karanlıkların bulutla yağdığı hasretine
Varlığının mutluluklarını siper edip
Gözyaşlarındaki ıslaklığını sevdim.

Yüreğimin ortasındaki yeşeren
Bozkırların kuru yapraklarına inat
Gönülden düşen sevgi yağmurlarını sevdim.
Her soluğunda yıldız olup
Avuçlarında solan bir yürek olmayı sevdim..

Sarp dağların rüzgarlı tepelerinde
Yetişen ucurum cicegi düşlerimle
Mısralarında büyüdüğüm,
Türkü yüreğinde ezgi olmayı sevdim..

İntihara kalkışan acılarında
Yakıp kül olmayi sevdim.
Susmalarında bir nefes,
Bakışlarında bir dem olmayı
Senin yüreğinde bir nefes olmayı sevdim...

" Seni "sensizlikte" bile sevdim "