04-01-2013, 04:55 | #1 |
Uyumadım..
Uyumadım.
Kuşları saydım, bulutlarla konuştum, yağmuru izledim.. Saçlarını düşledim, saçlarını ! Karasını, dalgasını.. Güneş vurunca yeşeren gözlerini.. Uyurken silahlarını masanın üzerine bırakışını.. Masumluğunu, saflığını. Tekrarladım çayı iki şekerli içtiğini, kızınca dolandığını dilinin. Telefonda hızlı konuştuğunu, sesindeki portakal kokusunu anımsadım.. Bütün dualara senin adınla başladım. Şiire kızdım, şaire kızdım. Fotoğraflarına sarıldım.. Tükürdüm sana ihanet sayılacak ne varsa dünümde, kırılma diye. Çalmayan telefonları cevapladım. Sendin hiç aramayan. Nasıl oluyordu nefes alamıyormuş gibi hissediyordum burnumu boynuna dayamadan ! Bilmem kim inanırdı hissizleştiğine parmak uçlarımın, sana dokunamadığından.. Kim dinlerdi beni yüzüme delirmişim gibi bakmadan ? Ama nasıl vazgeçilir kalp atışlarını avuçlayıp, öptüğüm birinden ? Mutluluk mu ? Evet,evet ! ßenim en sevdiğim oyundu o ; küçükken...~ |
|
|
Bookmarks |
Tag Ekle |
uyumadim |
|
|