Geçen hafta PKK, CHP Tunceli Milletvekili Hüseyin Aygün'ü kaçırdı. İki gün sonra 'babalar ve oğullar' sarılıp ağlaşarak ayrıldı. Ama sonuçta TBMM'nin bir milletvekili dağa kaldırılabildi. Önceki gün BDP Milletvekillerinin 50 araçlık konvoyunun yolu -danışıklı veya değil- kesildi. Olay bir yol kesmeden çok bir bayram buluşmasıydı. BDP'liler askere gönderdikleri oğullarıyla karşılaşmışçasına sevinçliydi. PKK'lılara bakışları onlarla iftihar ediyormuşçasına imrenme ve kıvanç içeriyordu. Buraya kadar aslında anormallik yok. Kim onları birbiriyle ayrıştırıyor ki? Kalplerindeki sevgi dışa yansımış. Problem o değil. Problem bu olayların gerçekleştiği yerin Türkiye Cumhuriyeti toprakları oluşu.